"زبان" سازنده اندیشه است

به گزارش خبرنگار مهر، کتاب "اخلاق، ادبیات و فراسوی زبان" از سری کتابهای درآمدی بر فلسفه، روانکاوی و ادبیات تألیف رابرت هیوز در 246 صفحه به زبان انگلیسی از سوی انتشارات دانشگاه ایالتی نیویورک منتشر شده است.

دکتر رابرت هیوز استاد دانشگاه ایالتی اوهایوی آمریکا در مورد محورهای اصلی این کتاب به خبرنگار مهر گفت: حداقل از زمان هوراس شاعر بزرگ رومی به بعد این اندیشه رایج شد که شعر نه تنها باید باعث لذت و شوق شود همچنین باید مفید و مثمر ثمر باشد و بتواند چیزی را آموزش دهد.

وی تصریح کرد: البته این به آن معنا نیست که از طریق شعر بتوانیم ساخت قطار، نیمکت یا اسب را آموزش دهیم. بلکه یعنی وقتی شعر برای کودکان خوانده و در برنامه درسی آنها گنجانده می‌شود به آنها حساس بودن و مسئول بودن در برابر مسائل اخلاقی را آموزش دهد.

هیوز یادآور شد: باید توجه داشت که زبان وسیله و ابزاری برای بروز داشته‌ها و خلقیات درونی است. در واقع اندیشه به وسیله بال زبان است که از درون ذهن کسی به شخص دیگر منتقل می‌شود.

مؤلف کتاب "اخلاق، ادبیات و فراسوی زبان" تأکید کرد: اما برخی دیگر معتقد هستند که زبان صرفاً برای انتقال ایده ها و اندیشه‌ها نیست. در واقع کارویژه زبان تنها انتقال ایده از درون یک ذهن به ذهن دیگر نیست. بلکه زبان واقعیت مبنایی و اساسی انسان است.

این استاد دانشگاه یادآور شد: در واقع بشریت ما وابسته به زبان است و انسان بودن ما را زبان می‌سازد. به عبارت دقیق تر زبان اندیشه ما را می‌سازد و ادراکات ما هدایت می‌کند. زبان همچنین مواد خام رؤیاها و تصورات ما را می‌سازد.

وی در ادامه افزود: همچنین زبان فراتر از این نیز نقش ایفا می‌کند. به عبارتی زبان علاوه بر نقش "بازنمایی" راهی به درون و اعماق انسان و روح انسانی دارد. زبان به دنیای ما روح می‌دهد و به هر آنچه در اطراف ما وجود دارد روح می‌بخشد.

استاد دانشگاه اوهایو تصریح کرد: ساختار روابط انسانها با یکدیگر بر اساس زبان شکل می‌گیرد و دنیای پیرامونی ما را معنا می‌کند. یکی از وظایف ادبیات این است که این وجوه مغفول از زبان را احیا کند و آنرا تنها وسیله و ابزاری برای "بازنمایی" نبیند.

وی تأکید کرد: برای این فراسو رفتن دو مسئله باید مورد توجه قرار گیرند. یکی مسئله ادبیات و دیگری مسئله اخلاق.

هیوز یادآور شد: در مسئله ادبیات با این سؤال مواجه هستیم که ادبیات چیست و اینکه چگونه آثار ادبی مخاطب را درگیر خود می‌کند. مسئله اخلاقی هم به خوب و بد اخلاقی می‌پردازد.

وی در پایان تأکید کرد: حال این سؤال مطرح است که نسبت اخلاق با ادبیات چیست و آیا آثار ادبی باید به مسئله اخلاق بپردازند. همچنین این سؤال مطرح است که ابعاد زیبایی شناختی اخلاق چیست.